Meyyit-i Müteharrik mod: "Bana iki Rus gönder"

Çok yoğun bir süreç içerisinde hayal edin kendinizi. Farazen, bir çeviri geliyor ve onu teslim gününe yetiştirmek için gece gündüz çaba sa...

Çok yoğun bir süreç içerisinde hayal edin kendinizi. Farazen, bir çeviri geliyor ve onu teslim gününe yetiştirmek için gece gündüz çaba sarfediyorsunuz. O biter bitmez bir yenisi geliyor, bir yenisi daha derken bir yenisi daha. Aynı sırada sınavlarla boğuşuyorsunuz. Bunların yanına bir de maddi problemleri yada meşgaleleri ekleyelim. İsterseniz bir de kız arkadaşınız ile olan sorunlarınızı sos niyetine bu durumunuzun üzerine katalım. Kafanızın muhtemelen balon gibi şişkin olduğunu uzaktan bakan bile anlayabiliyor. Artık uyuyamıyorsunuz. Gündüzleri ise ayaküstü uyukalmaya başladığınızı düşünün bir de. Hatta ve hatta gözleriniz açık rüyalar gördüğünüzü düşünün. İşte böyle bir durumda, halde iken insanın aklına neler geliyor neler. Zehir gibi çalışıyor kafa, ya da bize öyle geliyor. Çünkü okuduğunuz birşeyi anlamak artık zor geliyor. Ama aklınız nasıl oluyorsa durmuyor, yeni yeni fikirler sunuyor sizlere. Bu yoğunluk yokken önemsiz olan 10 dakikalar, yarım saatler artık kurtarıcınız gibi görünüyor. Öyle ki tuvalete gitmek zaman israfı gibi geliyor; yaka paça hızlıca tutturup masanıza geri koştuğunuz garip bir dönem işte bu anlatmaya çalıştığım.

Ama burada bitiyor mu bu garabet. Tabii ki hayır.

Üstüne bir de önceden hiç alışkanlığınız olmayan bazı şeyler yapmak geliyor içinizden. Ki bu şeylerin yapmak zorunda olduğunuz işlere zerre miktarı faydası yok. Örneğin İsveç'teyken çok yoğun geçen bir haftada Hakkı arkadaşım ile havuza ilk ve son kez gidişimiz gibi.

Sanırım bu, "aklımızın, zihnimizin" artık 'uyanık' olma halimiz ile 'uyku' halimizi birbirine karıştırmasından geliyor. İnsan uyurken ne yapar? Tabii ki rüya görür. Akıldan ne geçiyorsa yapılır ve uyanınca birçoğu hatırlanmaz bile. Ama böyle yoğun bir haftada böyle birşeylerin olması zihnimizin civataları gevşettiğinin işaretidir bu sanırım.

Sizlere bu blogdaki birçok yazının neredeyse bu tür yoğun haftalarda yazıldığını söylesem teaccüp etmeyeceğinizi umuyorum. Neden normal vakitlerde kayda değer birşeyler yapasım gelmiyor ki acaba? Havuza gitmek olsun, spor yapmak olsun, fotoğraf çekmek, kitap okumak olsun birşeyler karalamak olsun; neden olmasın?
Bu kadar garip bir dönem işte bu!

Son olarak, eğer birisi ile konuşurken zihninizden konuyla alakası olmayan şeyler belli belirsiz birşekilde gelip geçiyorsa ve yine alakasız bazı kelimeler etmek üzereyken buluyorsanız kendinizi, gözü açık rüya görenler kulübüne hoşgeldiniz. Öyle ki bugün, arkadaşıma "bana iki rus gönder" derken yakaladım kendimi. Sözde padişahım ve haremime "iki rus" istiyorum. Son günlerde yapılan "muhteşem harem" pardon "muhteşem yüzyıl" dizisi tartışmalarından etkilenmiş olsam gerek. Hey gidi işi başından aşkın kafam hey.

Ayrıca, ben buna kısaca "meyyit-i müteharrik mod"* diyorum biline...

* Meyyit-i müteharrik mod nedir diyenlere de kısaca "zombi" diyelim.. bu notu niye küçük yazdım. O da gevşeyen civatanın varlığını belli etme yöntemi...